donderdag 4 november 2010

wonderboy

Gisteravond om half twaalf kwamen Paul en Eugenie na een lange rit uit Nairobi aan. Een hele auto vol met bednetten. Vermoeide passagiers en nog vermoeidere driver Roger.We kunnen de bevolking weer gaan beschermen tegen de muskieten, want de regentijd is toch nog echt niet voorbij. Vanmiddag weer een tropische wolkbreuk met een forse thunderstorm. In Bugengi was het vandaag een drukke dag: 63 mensen gezien. De oudste man tot nu toe met zijn 82 jaar nog redelijk kras. Had wat pijn in zijn gewrichten... en een lichte bloedarmoede. Met wat ijzer en multivitamines wordt hij vast wel 90. Een jonge vrouw bij wie in augustus een kies was getrokken met een lelijke dikke kaak, al in Busia geweest en behandeld. Geen boekje..., oh, wat is dat toch onhandig. Tja, ik kan ze naar onze RD dental verwijzen, maar dat is ook weer 40 km verder. Toch maar terugverwezen naar Busia en hoop dat ze een röntgenfoto maken. Door oneigenlijk geknoei kan je ook heel wat leed aanrichten.

Een hoorapparaat bij 70 jarige was ook niet meer nodig, nadat ik een week had laten druppelen met olie ( ja gewoon de hollandse methode) en een hoeveelheid wax heb uitgespoten die ik in mijn carriere ook nog niet heb gezien. Zo dankbaar... Weer een kind met ondervoeding teruggezien na behandeling voor schurft en bijvoeden met NAN. Zag er wel beter uit, dus maar even doorgaan.

Wekelijks zie ik een man met een fors ulcus op zijn been. Dankzij alle fraaie verbandmiddelen die ik meegenomen heb zie ik zowaar verbetering. Misschien is het voor de Kerst genezen... Tuberculose moet toch meer voorkomen dan ik zie. Slechts twee keer iemand doorverwezen naar de TB clinic. Op deze posten wordt onderzoek gedaan en behandeling gegeven. Er zijn longproblemen te over, wat wil je met al dat stoken in de hutten. Onze mooie inhalatoren zijn hier (nog)niet. Ik moest in het begin weer opzoeken hoe je moet werken met salbutamol tabletten.

Onze labwoman Ann was in juli bevallen van een zoon, die Peter Hankees werd genoemd. Rotary Doctor Hankees werd de trotse peetoom. Vanmiddag ben ik hem wezen bewonderen. Ann kwam me ophalen om half vijf, nadat onze compound weer was veranderd in een modderpoel. Ann woont met man en zoon in een huisje met golfplaten dak. Wel van steen, ruime woonkamer van 3,5x 4 meter. Een giga bankstel en twee grote fauteuils vullen de gehele ruimte. Peter Hankees werd uit zijn slaapje gewekt en bij me op schoot gezet. Hij deed al snel zijn donkere kijkers open en ging staan... Nou heb ik aardig wat baby’s in mijn handen gehad, maar de kleine Hankees loopt wel erg voor op het van Wiechenschema ( welbekend op het CB). Hij was niet stuk te krijgen en maar lachen. Het zou me niets verbazen als hij met Kerst loopt. Ann had zich uitgesloofd en ik kreeg gestoofde banana’s, beef en een heerlijke fruitsalade. Natuurlijk foto’s gemaakt van trotse moeder en zoon. Gelukkig was de electricteit weer aan, want anders zou het wel een erg zwart kindje zijn geworden.

Jonathan weer terug van jaarlijkse autoinspectie uit Kisumu. Dat zijn van die Keniaanse regels, die er vooral toe dienen om iedereen weer wat shillingen te kunnen toespelen. Het bookingpaper van 1000 KSH had Jona in Kisuma vergeten... Ja, naast dokter ben je hier ook controler, voor zover er wat te controleren valt...

Het laatste goede nieuws voor de golfers: op 30 september 2011 wordt er een invitatie sponsor shotgun op de Edese Golfclub voor RDN Mundika georganiseerd door Hankees Smit en ondergetekende. Hoort zegt het voort. Kunnen we een mooie bijdrage leveren aan de nieuwe dispensorie voor Mundika.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten