De Arnhemse kunstenares Hanni Stolker schilderde voor ons twee aquarellen uit de Griekse mythologie: de goden van vuur(Hephaitos moto), zon (Jupiter juwa) en zee(Poseidon maji=water). Een ode aan mijn schoonvader die in de jaren zestig heel Drente van aardgas en water voorzag. De Drentse plaggenhutten staan alleen nog in het Openluchtmuseum in Arnhem. In 1963 werd Kenia onafhankelijk, onder Kenyatta en zijn opvolgers is veel veranderd. Dankzij moderne satelietverbindingen kan ik van hier uit met de hele wereld communiceren. Een groot deel van de bevolking leeft hier nog steeds in plaggenhutten met of zonder mobieltje. Onze labwoman Ann vroeg me gisteren wat lijkt er in Nederland op Kenia. Ik moest lang nadenken en antwoordde: de mobieltjes.... Ann behoort met haar opleiding tot de hoger opgeleiden, maar kan zich absoluut geen voorstelling maken van hoe wij in Nederland wonen en werken. Ze leeft ook nog in een huisje met golfplaten dak. Haar entree verandert in een modderpoel als het een beetje regent ( en dat doet het hier wel eens..). Waarom lukt het nou niet om het waterpompstation goed te laten werken? Waarom valt de electriciteit om de haverklap uit? De mensen zijn hier echt niet dom en kunnen goed opgeleid worden.
Onvermogen om te plannen en samen te werken? Hakuna matata.... Na regen komt zonneschijn en zo is het hier ook. Elke dag weer gaat de zon op voor niets, en als het regent heb je weer water. Ik vind het nog steeds een waanzinnig schouwspel: als het gaat regenen verdwijnt opeens iedereen van het straatbeeld. Waar naar toe? De hutjes in, je vegetables en andere koopwaar in veiligheid brengen. Zonder dat je ook maar iets hoort. Nee, geen weeralarm... ik weet wel dat ik op zo’n moment liever in Lwanya in het Doctors House zit dan op de road. Overigens is de enige weg in Kenia met witte strepen,die tussen Nairobi en Nakuru.
In het kleine kerkje in Buradi staat de tijd niet stil: de klok is het enige electriciteitspunt, wat het dorpje rijk is. Een vredige vrijdagochtend, niet meer dan 24 patiënten. Een baby van 4 weken met koorts en diarree volgens de moeder. Ik ben altijd extra alert op die kleintjes met koorts. Via oorthermometer geen koorts, verder nagekeken en vond haar niet ziek. Malariatest negatief. Bij die hele kleintjes verwacht je dat ook niet direct.Even overleggen met Stanley. Stanley praat nog wat met de moeder in het Swahili en begint te lachen. Ze heeft diarree want moeder geeft haar al porridge.... Ja, dat had ze mij via de translator niet verteld. Stanley geeft geduldig weer het advies om alleen maar borstvoeding te geven. Ik ben ook weer gerustgesteld. Een schone luier zou ook geen overbodige luxe zijn. Tjonge, jonge en waar komen toch al die oude skipakjes en winterjasjes vandaan, terwijl de zon door de kerkramen brandt....
Veel oude mensen met cataract in hun ogen. Een simpele staaroperatie kan in Busia of Kakamega. Het zijn ook geen dure operaties, maar voor hen wel. Alleen al de matatu er naar toe kost weer 200 Ksh.
Elke vrijdagmiddag maakt Ann de objectglaasjes schoon die ze de hele week verzameld heeft van de dikke druppel malariapraparaten. Weken in een sopje, afspoelen en laten drogen. Alleen de gebroken glaasjes worden weggegooid. Wat kosten die glaasjes nou helemaal? Goede recycling zullen we maar zeggen. Ons instrumentarium wordt op het gasfornuis in een grote pan uitgekookt. Menig doktersvrouw kookte 20 jaar geleden naast de aardappels ook de specula uit. Per 1 januari 2011 is een minimumeis voor de praktijkaccreditatie een autoclaaf.
Als ik zondag naar Kisuma rijdt met Jonathan om Anita op te halen rijden Amos en Ann maar al te graag mee om familie te kunnen opzoeken. Dat scheelt ze weer een dagsalaris.
Morgen naar Mumias om een rondje te golfen voor de verandering.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten