sunlight and darkness

Voor jullie is de tijd weer aangebroken om in de duisternis op te staan en in het donker je weg naar werk, school of anderszins te vinden. In het stralende zonlicht rijden we op deze maandag naar Mundika: grappig gezicht elke school heeft zijn eigen kleur uniformen, paarse, groene, blauwe groepjes. Allemaal parmantig langs de weg met rugzakjes van groot tot klein. Vandaag mijn eerste HIV patiënte ontdekt. Een wat treurige 32 jarige vrouw, die afgelopen vrijdag al op een dispensorie in Matayos was geweest. In haar boekje stonden dezelfde klachten waar ze nu voor kwam. Ik zag dat er wat labonderzoek was gedaan en haar medicatie was voorgeschreven. Medicatie niet geholpen? Nee, niet opgehaald... no money... Daar heb je dus weer, zo beschreef ik het gisteren al. In augustus was de HIV test negatief, toch maar even herhalen. Jawel, positief. Misschien was ze ook nog wel zwanger, nee, gelukkig niet. Had ze een man? separated.... zoon van 10 jaar. Wij verwijzen deze patiënten naar de VCT ( voluntary counseling and treatment) en de CCC, waar ze verder kijken naar de weerstand ( het zgn CD4 account). Als het aantal CD4 cellen te laag is krijgen ze gratis de anti AIDS middelen. Deze programma's worden volledig door de WHO betaald. Maar of mijn patiënte ook gaat? Hebben haar nog wat ijzer en antibiotica gegeven ter voorkoming van (opportunistische) infecties. Stilletjes vertrok ze de zon in met haar verhaal, wat ik verder niet zal horen.

Een jongetje met een vieze huidinfectie aan de benen: impetigo. Je kunt hier de wonden reinigen met OMO, niet alleen goed voor de was. Gelukkig kan ik hem wel met antibiotica behandelen en zie volgende week hoe het gaat.

Vanmiddag even naar Busia om een groot pak Sunlight te halen, zodat Protus al mijn witte broeken en andere kleding kan wassen. Ik wilde gelijk maar weer eens proberen of ik wat shillingen uit de flappentap kon toveren. de eerste ATM was down, dan maar de central bank of Kenya in. Je hoeft niet bang te zijn dat je met je centjes overvallen wordt. Twee zware zwarte jongens met heuse stenguns staan voor de bank. Verder is mijn personal bodyguard Jona in de beurt. Misschien moeten ze ook eens van deze heren op het NSstation in Arnhem zetten.... Enfin, alle mooie reclames van mastercard en maestro ten spijt. Geen één shilling. Ook bij de Barclays werd ik zeer vriendelijk te woord gestaan, but we are so sorry.... Grappig, dat ik ook rustig denk: Hakuna matata... komt een andere keer wel. Je leert in dit land het leven te nemen zoals het is en morgen komt er weer een dag. Inmiddels was er een echte tropische regenbui losgebarsten, zodat de drie stappen naar de auto mijn witte broek veranderde in.... Gelukkig dat ik nog genoeg geld had om sunlight te kopen....Ja, het is een wonder hoe wit alles hier weer wordt.

Moet af en toe glimlachend denken aan een stukje van mijn andere leven als praktijkaccrediteur voor het NHG/NPA. Sterilisatieprotocollen, WIP ( werkgroep infectiepreventie), papieren handdoekjes, enz Ik vergeet nog regelmatig na elke onderzochte patiënt mijn handen even met de handgel te reinigen... Afkloppen maar ik ben nog niet ziek geweest en ga ik ook niet worden.

In Lwanya had het helemaal niet geregend en ben begonnen in Uitgezonden het tweede boek van gynaecoloog Marnix Koppe die voor RDN regelmatig in Garissa in Noordoost Kenia werkt.

Met een prachtige humor vertelt hij de helaas ware belevenissen in en om het hospital. Zo herkenbaar nu ik hier zit. Tijdens het schrijven is al weer drie keer het licht uitgevallen. Met kaarsen is het ook gezellig in de donkere dagen voor Kerst....