Tijdens de health talks loop ik altijd even langs de moeders met kinderen en kijk of er echt zieke hummels tussen zitten. Vanmorgen pikte ik er weer één uit. Een kleine baby, duidelijk sterk ondervoed: marasmus. Stanley onderzocht het kind van 14 maanden met een gewicht van 4,2kg . Het geboortegewicht van een stevige Nederlandse baby... Sterk uitgedroogd, langzaam ademend, geen koorts.Malariatest negatief, ernstige bloedarmoede van 6 g/dl, laag glucose van 1,2 mmol en positieve HIV test. Het jongetje werd gedragen door de grootmoeder, moeder was fade away na een kort ziekbed met ernstige hoofdpijn: mogelijk cryptococcenmeningitis bij AIDS. Dit kind had geen kans meer. Met Stanley besproken dat het kind geen enkele overlevingskans had, maar als de grootmoeder er mee naar het hospital zou willen, dan was dat haar keus. Stanley had zichtbaar moeite om het haar te vertellen. Vervolgens kwam hij weer naar me toe, dat de grootmoeder eerst naar huis ging om naar de andere kinderen te gaan en dan naar het ziekenhuis. Ze zou alleen geld nodig hebben om het mortuarium te kunnen betalen als hij zou doodgaan. Ik heb duidelijk gemaakt dat Rotary Doctors er niet voor is om het mortuarium te bekostigen en het kind beter in de armen van grootmoeder thuis kan sterven. Stanley heeft de grootmoeder verteld take care and give hem to God.
Napratend was het een goede beslissing. Stanley was eigenlijk nog het meest bang dat de grootmoeder kermend weg zou lopen. Door de tijd te nemen heeft hij de grootmoeder kunnen steunen en ze liep rustig weg. We hebben haar wel gevraagd om met de twee andere kinderen van haar dochter te komen zodat we die ook kunnen testen op HIV.
Op de primary school in Buradi staat met grote letters geschreven HIV/AIDS there is no cure. Mischien kun je het niet genezen, maar bij vroege ontdekking en High Active Anti Retroviral Therapy ( HAART) kan er wel remissie komen. Zo ook misschien voor de jonge man van 25 die met klachten van pijn in de onderbuik kwam. Ik vond hem bleek en bij navraag bleek hij ook 4 kg afgevallen te zijn in een maand. Bij hem was tot zijn verbazing en schrik ook HIV test positief en een forse bloedarmoede. Hij gaat na een gesprek met Stanley naar de VCT in Busia. Van ons krijgt hij alleen cotrimoxazol en ijzersuppletie. Hij heeft wel kans om een tijd te overleven als hij zich laat behandelen.
Na een maand Kenia lukt het me beter deze moeilijke beslissingen te maken. Ook samen met Stanley, die ik beter leer kennen. Ik leer de cultuur in Kenia kennen. Zelf zie ik dagelijks de omstandigheden waarin de mensen leven en last but not least de omstandigheden in het ziekenhuis.
We hebben inmiddels wel een flesje zoete limonade bij ons voor de hypoglycamie. Zo simpel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten