brides and birdies

wodka stokende vrouwen

kongelai vallei
jagende kids
violet becked starling

Andries' impressie van onze tocht door Pokot country.

Afgelopen weekend 3 dagen in Barnley’s guesthouse doorgebracht. Van daaruit naar Lomut dat aan de andere kant van de Cherangani Hills ligt. Gezellig op zaterdag naar de markt. Hier woont de Pokot tribe en Jona vertelde al dat zij een zeer geweldadige reputatie hebben. Stanley, zorgzaam als altijd vroeg of we politie escorte geregeld hadden. Beiden waren er blijkbaar nog nooit geweest. Onze chauffeur en chageraar Jona regelt zijn en onze zaakjes goed en komt hij ons in Barnley’s guesthouse ophalen met Maurice, een Pokot en birdguide. Omdat Maurice niet als birdguide fungeert, maar als escort, contracteren we hem voor half geld. Eén van de weinige dingen die Jona niet in de hand heeft is de conditie van de weg, weliswaar heeft hij naar de rijtijd geinformeerd: reken op drie uur voor 110 km. Nou het eerste uur gaat fantastisch, over de pas op 2300 m en weer naar beneden, totdat we voorbij een stukje prachtig nieuw asfalt komen. Hierna kunnen we een uur lang de ooit aangelegde asfalt weg vervloeken omdat die grotendeels weggespoeld is. Er blijven dan plekken asfalt over met potholes waar je zo iemand in kan begraven.Dit is de highway naar Sudan en je ziet dan ook convooien met (Chinese) vrachtwagens zich om en door de gaten ploegend richting noorden trekken. Na de afslag richting Sigor gelukkig geen asfalt meer, maar om de 400 m een rivier die in de regentijd massa’s water uit de Cherangani Hills afvoert.

Onder strenge (fotografeer) instructies, altijd bij elkaar blijven en hem niet uit het oog verliezen hebben wij een paar fantastische uren op de markt in Lomut doorgebracht. Jona kon dat in zijn eéntje af en op het eind van de dag kwamen we hem weer opgetogen tegen. Hij had nieuwe vrienden en handel gevonden. Twee zakken van 100 liter, houtskool gescoord voor 400 Ksh elk. De volgende dag las ik in de Daily Nation dat de prijs recent omhoog gegaan was van 700 naar 1300 Ksh. De Pokot vielen volgens Jona reuze mee.

De volgende middag met Maurice en Jona vanuit Barnley de Kongelai Escrapment ingegaan, ook Pokot gebied. We moesten bijna 700 meter afdalen om in een hete vallei terecht te komen, van het pad af , en nog een paar honderd meter door de bush tot we bij een “boerderij” kwamen. De vallei is een birdie paradijs, onze score 25 stuks in een uur, in alle kleuren van de regenboog. Er wonen daar ook nog wat Pokot clans, bekenden van Maurice die hier vaker met klanten komt. Halverwege was Jona al weer zoek, zeker nieuwe handel gevonden. Eerst dacht ik nog aan de alcohol stokende vrouwen, die met behulp van een mais brouwsel in een olie drum en koeling met rivier water een 30% drankje aan het brouwen waren. Ik heb het me even uit laten leggen en de alcohol opgesnoven, lekkere geur. 1 liter levert ze 100 Ksh op. Na de birdie sessie weer terug naar de auto. Jona maar een SMS gestuurd, want GSM signaal was minimaal. Na een half uur zagen we het blauwe petje van Jona met entourage uit de bush te voorschijn komen. Er werd een zak voortgesleept waarin een collectie afgeronde witte stenen zaten die volgens Jona als decoratie voor z’n nog aan te leggen badkamer kunnen dienen.

Als wederdienst fungeerden wij als taxi om twee Pokot mee te nemen, een allerliefste jonge vrouw (met klein kind) en een knaap die mijn zoon had kunnen zijn. In de auto had het joch het hoogste woord en werd er door Maurice en Jona hartelijk gelachen. Jona zat hem lekker te voeren en het joch ratelde maar door. Nou versta ik weinig Swahili, dus vroeg ik na enige tijd waar het over ging. Nou zei Jona die knaap wil trouwen en heeft een alleraardigste meid op het oog. Maar de vader vraagt daar 15 koeien voor (ik had niet meer dan 5 magere scharminkels gezien op onze tocht) en dit hebben ze net op traditionele wijze weten op te lossen. Uit zijn clan waren ze met tien mannen op nachtelijk bezoek geweest bij de Karamojong tribe aan de andere kant van de vallei (20 km verderop, in Oeganda), en hadden daar tien koeien gescoord. Het is een kwestie van overmacht en snelheid om zo’n missie te laten slagen. Hij wist te vertellen dat het niet altijd goed gaat en dat in deze moderne tijd het gebruik van vuurwapens lijdt tot slachtoffers. Op zo’n tocht blijft er wel eens iemand achter en moeten ze moeder vertellen dat eéntje het helaas niet gered heeft en zonder begrafenis is achtergelaten. Ik vond het een aardige knaap, en hem bij het afscheid een hand gegeven en hem het allerbeste gewenst met z’n bruid.