zondag 17 oktober 2010

Mumias

Vanmorgen om 6.30 uur gewekt door hanen, honden en vogels. Na een relaxed fruitontbijt om 9.00 uur richting Mumias waar we om 10.30 uur zouden gaan golfen. Nee, niet naar de kerk op zondagochtend. Zagen wel veel mensen langsde weg lopen op weg naar de kerk of gewoon maar lopen. De golfclub in Mumias wordt onderhouden door de sugar fabriek. De weg door het dorp is prachtig beklinkerd ( de Heemstralaan wordt vast niet zo mooi....). Een voorbeeld van hoe een fabriek goed werk voor zijn mensen doet. We kregen caddy Patrick die werkelijk fantastische ogen heeft. Toen ik hem vroeg hoe hij toch steeds de bal weer vond: I eat carottes.... Oké, nu weet ik ook waarom ik vitamine A moet voorschrijven. We liepen alleen over de baan en boven ons vlogen de bald eagles. Moest af en toe even wachten met afslaan om de kids over de baan te kunnen laten oversteken. Over onze golfprestaties zal ik jullie verder niet te veel vertellen, maar de African fairways zijn net ietsje anders om nog maar te zwijgen over de rough ( geen slangen gezien...) en de greens.
Paul van den Boom, tandarts, kwam voor de lunch naar Mumias. Hij zal deze week in Mundika verblijven om te kijken hoe de tandarts jeep line kan worden opgezet. Kimili is overgedragen aan de local dentists en loopt redelijk.
De terugweg naar Lwanya gaat vlot, anderhalf uur rijden over een goede weg. Wat een prachtig tafereel toch steeds. Koeien, kinderen met takkenbossen op hun rug en manden op hun hoofd.
Terug in Lwanya een fantastische onweersbui. De tuin staat dan gelijk blank en de (mais)vijver vol, maar is na een uur weer droog. Hier en daar lekt het. Dus genoeg te doen voor Andries straks... Protus( houseboy) en Jonathan(chauffeur) waren zeer verguld met de kadootjes die ik had meegekregen. Ze zijn enorm bescheiden en voorkomend.
Protus woont met zijn kinderen in een werkelijk onooglijk klein hutjes naast het doktershuis. Rotary Doctors wil een nieuw huisje voor hem bouwen en de bedoeling is om dat al in de kerstperiode te laten starten. Of het lukt...
Morgen mijn eerste werkdag met Wouter in Mundika. We doen samen het spreekuur. de laatste weken is het weer wat rustiger, de malariatijd is minder nu.
Woensdag weer een nationale feestdag, zodat er niet gewerkt wordt. Maken een tripje naar Lake Victoria.
Lieve mensen, ik geniet hier en voel me na 36 uur al helemaal thuis.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten