Vandaag alweer de laatste dag van mijn eerste werkweek. Buradi ligt ongeveer 25 minuten rijden van het Doctors House in the middle of nix.... een prachtig tochtje vanaf de highway, bij Matayos door de groene velden richting Oegandese grens.De weg wordt steeds smaller en hier lopen ook minder mensen. kleine lemen hutjes , een geit en weer een paar koeien. Je waant je echt in de prehistorie. o nee, daar komt toch een fietser.... Steeds smaller de weg ongeveer dwars door het struweel. Dan komen we bij de school en de dispensarie. een kerkje wel van baksteen en mooie spanten. Het geheel is niet meer dan de deel van een oude saksische boerderij uit het open luchtmuseum. Maar... er is electriciteit: een klok voor de dokter en de mensen hebben de tijd… geen lampen, geen water. In de spreekkamer staat de mooiste onderzoeksbank van alle dispensories zelfs een hoofdeinde dat je omhoog kunt doen. Echt timmermanswerk. Een mooi gecapitoneerde fauteuil voor de translator en uitzicht op de velden, waar een man takkenbossen sjouwt. Voor het spreekuur lopen we even naar de rivier die de grens met Oeganda vormt. Wouter ziet alweer mooie weavers en goldwinged sunbirds. Na dit idyllische ochtendwandelingetje beginnen we an het spreekuur. De mensen wachten op de banken die geschonken zijn door RDN. Een 15 jarige vrouw (..) met haar baby en zwanger van haar tweede kind. Ze oogt opgewekt en redelijk verzorgd. Ze komt voor preventieve anti malaria behandeling en ijzersuppletie. Tja, las gisteren in de Daily Nation dat de levensverwachting voor vrouwen hier 56 jaar is ( in japan 86 jaar) en voor mannen 55 jaar. Verbaast me dat vrouwen hier toch langer leven, want ze werken keihard. En de mannen....??? een op de 5 kinderen haalt het 5 e levensjaar niet. Zo moet je hier dus vroeg aan kinderen beginnen.... een vrouw van 26 jaar kwam met klachten van overvloedige menstruatie. Ze heeft 6 kinderen gehad, waarvan 3 al dood. Ik vroeg haar of ze nog meer kinderen wilde. Nee, zij krijgt nu de pil. Voor hoe lang? Maar ook een 72 jarige vrouw die al de rotary doctors die hier het afgelopen jaar hebben gezeten heeft gezien. Pain all over the body... ja kunst als je hele leven hebt moeten sjouwen. Allerlei pijnstillers gehad en multivitamines en nog wat traditional medicine. Eigenlijk was ze nog heel vitaal. Je doet maar weer urineonderzoek en geeft voor een paar dagen pijnstilling en zegt dat haar klachten because of old age zijn.... Of het overkomt??? Een jongen van 14 met een lelijke oogontsteking sinds twee weken. Hele slechte visus. Hebben hem verwezen naar oogarts in Kakamega. Volgens Amos zou hij gaan.
De baby van de translator was ook ziek. Ze dronk slecht borstvoeding, maar maakte absoluut geen zieke indruk. Ze krijgt wel wat extra aandacht. Geen koorts, wel vier lagen kleertjes, inclusief een luierrompertje aan ( gekregen van de doctors?) en een muts op.... Geen malaria. Dus maar eens een hoestdrankje voorgeschreven. Ook hier komen gewone verkoudheden voor. In Buradi vandaag maar 32 mensen gezien. Het team heeft weekend. Jonathan rijdt ons morgen naar Kitale en Saiwa Swamp Camp. Zondag zetten we dokter Wouter af in Kimilili, waar we dokter Paul hopelijk weer ontmoeten na zijn safari naar de Rift Valley. Voor donker rijd ik met Jonathan weer terug naar Lwanya.
O ja, de 1000 bednetten die afgelopen week al in Busia zouden arriveren liggen nog in Nairobi.... that ’s africa. Hakuna matata ( komt wel, maak je niet druk...). Niwasiliane ( keep in touch).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten