zondag 24 oktober 2010

birdies en eagles

Na een enerverend weekend klokslag 19.00 uur weer terug in Lwanya. Voor het eerst alleen met de krekels in het Doctors House opgewacht door Protus. Je moet hier niet te laat binnen zijn, want je wilt toch niet meemaken dat je iemand van de weg schept. Ook 's avonds lopen en fietsen er nog talloze mensen, kinderen en dieren langs de "highway". Jonathan is een uitstekende driver en voel me ook superveilig bij hem in"onze"4 wheel drive. 500 kilometer kenia heeft hij ons dit weekend laten zien:
Gisterochtend een vlotte rit naar Kitale, waar we een rondje wilde gaan golfen. Ook weer een prachtige golfbaan waar het heel stilletjes was. De caddy's waren wat minder attent dan Patrick in Mumias, maar toen we om wat aanwijzingen vroegen werden ze plotseling wat scherper. Nee, geen birdies, maar zo waar wel een par.... Twee prachtige eagles vlogen weer met ons mee.Rond de heuvels van Mount Elgon kwamen al snel verdacht donkere wolken en ja hoor, net op tijd na 9 holes barstte het onweer los. Schuilend op het terras zagen we in korte tijd vele (laterale) waterhindernissen ontstaan en besloten maar onze trip voort te zetten naar kapenguria. Onderweg nog even een tuinslang gekocht om aan de Gardena nipple te koppelen voor de watertoevoer in het huis ( Ja, het is gelukt, Hankees...).
Ik zal nog wel eens een apart verhaaltje schrijven over de watervoorziening in het huis en misschien kan Andries t.z.t. eens een studiebezoekje brengen aan de Mundika Waterdepartment....
Van Kitale naar de Siriwiki safari( Barnley's Guesthouse) was het maar drie kwartier rijden over de A1 ...door een prachtig landschap. Het Barnley's Guesthouse is een oude sort of engelse cottage met een prachtige b;oementuin. Old english lady Jane ( 84 jaar jong) leeft hier al het grootste deel van haar leven. Heeft de cottage en het landgoed van haar vader geerfd en runde het met haar dochter , die helaas in het voorjaar door kanker overleed. Een wat bijzondere zoon Richard, die er uit ziet als de dood van pierlala helpt haar op zijn manier. Natuurlijk ook het personeel. Ik waande me gelijk twee eeuwen terug gezet in de tijd: een museum van snuisterijen overal, popperige kamers, met overal boeken, tijdschriften. Honden, puppies en een vijftal katten. English high tea met brownies. De cottage en de omgeving is een echt vogelparadijs en colobusapen in de trees. Een avondwandelingetje met bijna volle maan en een English dinner met Chilleense (...) wijn. We kregen een kruik mee naar bed, maar we waren rozig genoeg van wijn en haardvuur.Om half zeven gewekt door Afikaans gezang. Met de birdwatcher naar het Saiwa Swamp Camp. Hier komen de zeldzame sititunga's voor en natuurlijk heel veel birdies. Op weg naar de forest al een grey crowned crane ( kraanvogel) gespot. Het was echt een feest om hier zondagochtend door het forest te lopen. In het moeras hebben we 7 sititunga's gezien. Het zijn een soort herten, lijken een beetje op impala's. Terug in de cottage een English breakfast. Goed om de dag verder op te teren. Naar de oegandese grens: door een canyon achtig landschap over gravelroad, die de naam weg niet meer kan dragen naar een plekje bij de rivier waar wat mensen leven rond het water. ze stoken wat brandewijn om te kunnen verkopen... Koeien waden door de rivier en een naakte jongen maakt een radslag.... Sunbirds, sparrows,bee-eaters, turaco's, eagles, en nog veel meeeeer. Een trapje gemaakt om de vijgen uit de figtree te plukken... het is niet te beschrijven hoe de mensen hier leven.
Na de birdwatcher weer afgezet te hebben en Wouter voldaan met een nieuwe lijst van zo'n ruim 40 verschillende birdies richting Kimilili gereden. De plaats waar Rotary Doctors zich heeft teruggetrokken. Wouter gaat de komende dagen kijken hoe een enander nu reilt en zeilt.
In kimilili het oude doktershuis gezien. Tja, het is in Lwanya echt een paradijsje.... Het doktershuis staat daar op het terrein van het Districts Hospital. Ze zijn aan het verbouwen. Een blik in de kinderward geworpen. Ik werd er niet vrolijk van... een aaneenschakeling van bedjes met kinderen die al dan niet door de moeders werden verzorgd. Oooohhh, wat mag je dankbaar zijn als je als kind in Nederland wordt geboren. Op weg naar Kimilili ook nog langs de dental in Kamakuja gereden waar ook een kinderweeshuis is. Grote slaapzalen voor de kinderen met stapelbedden. Elk kind heeft zijn eigen kistje met spullen.
In Kimilili zijn de wegen de laatste jaren weer verslechterd. Veel mensen bijgekomen en weinig middelen om er iets aan te doen. Na een Tusker op het terras van het Mount Crest Hotel..... afscheid genomen van Wouter en Paul, die was teruggekeerd uit de Rift Valley.
Morgen mijn eerste dag alleen. Lieve mensen dank voor al jullie mailtjes. Hier is het nog lekker warm zonder haardvuur. Gelukkig dat het land van Obama ook voor de satelietverbindingen zorgt zodat we met elkaar Andries( Houston), Jori ( Hanoi) Marijn( gewoon Utrecht...) kunnen communiceren.... Slaap lekker


Geen opmerkingen:

Een reactie posten