Vanmorgen om kwart voor acht met driver Yussuf en remik, mijn collega, naar Ruma NP. Een klein national park waar de Roan antilope leeft: uniek in dit park. Het ligt 50 km van Homa Bay. Het eerste halfuur over een goede weg maar dan gebruikelijke dirt en gravel roads met veel potholes. Landschappelijk fraai, het is erg groen door de beginnende grote regentijd. De mais staat nog laag en er wordt hard gewrkt op de velden. Het lukt om als resident het park binnen te komen. Remik is in volledige extase als hij de eerste giraffes en impala’s ziet. Ik ben misschien wat meer geïnteresseerd in nieuwe vogelsoorten. Prachtige grey headed crowns staan parmantig in het moeras. Ook een lizard: snake die ik nog niet eerder heb gezien. De roan antilope laat zich niet zien, ondanks dat we de enigen in het Park zijn. De tsetse vlieg vliegt ook door de raampje naar binnen, misschien valt Remik daarom ’s middags in slaap…..
Als we genoeg dieren hebben gespot rijden we door naar Kisi een plaatsje wat meer in de bergen: een uur rijden over gedeeltelijk dirt roads. We gaan een kijkje nemen op de golfbaan uit 1914: een Royal Club. We worden hartelijk ontvangen, maar er is volgens mij sinds de vorige eeuw niet zo gek veel aan de baan gedaan. Het is meer een soort stadspark(…) waar de kinderen spelen en de mensen gezellig picknicken. Voor 500 shilling krijg ik een greenfee en nog eens 500 een golfset ( ehhhh nou ja golfset) en een echte caddy met handicap 6 (!!!???) loopt mee. Wat geïmproviseerde teeboxen en zo probeer ikde bal op de fairway, voor wat dat waard is te slaan, zonder de kids te raken. Een tweede caddy wordt gecharterd om de vlag in de hole te zetten en holt steeds vooruit. Zo heb ik nog enig idee welke richting ik op moet slaan. De fairway houdt het midden tussen rough en gravel en de greens zijn zo waar herkenbaar achter een soort van bunkers. Enfin ik heb een heuse boogie gemaakt op een par 3. Op hole 6 begon het toch wat vervaarlijk te donderen, dus vlotjes doorgespeeld om voor de big thunderstorm binnen te zijn. Nee, niet door de bliksem getroffen. Nog wat shopping in de Nakumat en dan barst er een giga bui los. Ja, het is echt regentijd, nog ruim voor donker terug. Vanavond lange powercut gehad. Er is hier geen generator, dus dat wordt behelpen als het echt dagelijks fors gaat onweren. Kaarsjes, hoofdlampjes en olielampen geïnstalleerd. Ook geen tv, maar die mis ik vooralsnog niet. Probeer via de Daily Nation wel op de hoogte te blijven.
Vanavond met Remik het leven in Zweden als Pool besproken. De Zweedse verzorgingsstaat eist ook zijn tol de laatste jaren. Mensen zijn er niet zo gelukkig als lijkt: 20% van de mensen slikt antidepressiva…. Gebrek aan zonlicht? Hier is de enige zekerheid dat morgen de zon weer opgaat en dat maakt de mensen wel gelukkig.
Als ik hier zo door deze streek rijdt lijkt het wat minder dicht bevolkt dan in de regio Busia. Maar ook grote armoede en veel HIV. Er moet toch meer werk te doen zijn dan ik de afgelopen dagen heb gedaan. In 4 dagen 64 mensen gezien, net zoveel als in Mundika op één dag.
Morgenochtend gaat Remik al om 7 uur naar de kerkdienst in het Engels. Voor mij wat vroeg…. Het gezang klinkt alweer volop om de zondag in te luiden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten