Vrijdag de
dertiende een ongeluksdag? Niet voor ons! Ik had me bijna verslapen, want sinds
er geen honden meer zijn slaap ik hier als een roos. Ook de hanen houden zich
koest. In Buradi is het weer een volle kerk. Als eerste de baby van 4 maanden
die nog maar 3,6 kg weegt. Vorige week voor malaria behandeld en NAN en de hele
riedel voorgeschreven. Nu heeft hij ook nog scabies( schurft). Het komt hier
veel voor en is redelijk goed behandelbaar, maar of ze alle kleren wassen.... de
mensen die schurft krijgen hier hebben al geen luis om dood te kraken, laat
staan geld voor waspoeder.
Stanley roept me
bij een twee jarig jongetje die net een diepe snee in zijn kin was gevallen. Heel
veel geschreeuw tijdens het hechten. Moeder,Stanley en Victoria (de
vertaalster) moeten hem met zijn drieen in bedwang houden. Ben benieuwd of het
netjes geneest. Stanley wil uit voorzorg antibiotica geven, maar dat gaat me te
ver. De malaria steekt hier bij de rivier ook de kop weer op. In rap tempo zien
we toch weer 50 patiënten. Een man met een kaaktumor, die ik volgende week maar
aan de tandarts Bart laat zien. Is natuurlijk werk voor een kaakchirurg, maar
geld voor ziekenhuis in Kisumu is er niet.
Na de middag naar
Esikulu om de oplevering van het latrinehole te bekijken en de diggers uit te
betalen. Mijn eerste uitbetaling als bouwopzichter gedaan: 12.000 Ksh voor 6
dagen graven. Inmiddels is er ook een begin gemaakt met de drainage van het
terrein.
Bij de bank in
Busia de logincodes van de nieuwe bankrekening gekregen. Mijn dag kan niet meer
stuk. Op de markt in Busia nog wat groente en fruit gekocht.De mango’s zijn duur....
geen seizoen; wel 30 Ksh en de avocado’s wel 20 Ksh... In de tuin van Lwanya is
de monteur druk bezig met onderhoud van de oude Hilux. Hij staat als nieuw te
glanzen in de avondschemering.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten