Vandaag weer een
stralende dag in Myafwa. Zoals gewoonlijk daar veel kinderen die geduldig met
hun moeder op de shamb bij de school zitten te wachten. De gebruikelijke
aandoeningen als malaria, droge ogen, waterpokken,diarree, ondervoeding,
anaemie en veel volwassenen met lage rugpijn en all body pain. Altijd tijdens
een spreekuur wel een bijzondere casus, zolas ook vandaag. Een 12 jarig meisje
bekend met sikkelcelanaemie kwam met haar moeder. Ze vertelde dat ze vanwege de
sikkelcelanaemie een aantal keren in Busia waren geweest, Vader was in
september overleden en sindsdien was er geen geld meer om voor “controle”naar
Busia te gaan. Ze was nu sinds december al kortademig en had een hele snelle
hartslag. Dat kon je vanafeen grote afstand zien. Zewas net erg bleek zoals de
meeste sikkelcelpatiënten en had geen koorts. Sikkelcelpatiënten hebben een
“natuurlijke”bescherming tegen malaria, omdat de malariaparasieten niet van de
sikkelvormige rode bloed lichaampjes houden. Maar als deze mensen malaria
krijgen verloopt het meestal fataal. Bij onderzoek van het meisje vond ik
zo’ngrote lever en milt als ik nog nooit gezien heb bij een kind. De halve buik
werd ingenomen door lever en milt. Ik ken het ziekenhuis van Busia goed genoeg
om te weten dat ze daar haar geen hulp kunnen bieden. In overleg met stanlay
hebben we ze naar Kisumu laten gaan met geld voor vervoer en opname in het
ziekenhuis. Als je ziek bent is het geen pretje om met de bus of matatu naar
kisumu te gaan, maar het is echt te ver om ze zelf te brengen. In de wetenschap
dat deze moeder ook haar dochter zou gaan verliezen nam ik afscheid van ze.
De jongen die
vorige week kwam met schouderpijn en luxatie kwam terug met de foto: geen
fractuur, maar verder hebben ze niets gedaan in het ziekenhuis want zijn geld
was op. Wel, met oefenen gaat het hem misschien wel lukken....
Tot halverwege
teruggelopen, maar het is echt stoffig en warm: midden op de dag 42 graden.
Derest van de middag regelzaken in Busia, kenneis gemaakt met de districts
Nurse van Busia, een bankrekening gesloten, en passant wat lappen op de markt
gekocht: het paaskleed( kip met kuikens) ligt al op de tuintafel! De
vorderingen in esikulu bekeken. Het gat wordt steeds dieper , maar de jongens
zijn pas zaterdag klaar. Het is ook wel heel zwaar werk.
Het leven zit vol
verrassingen, want de schilder vertelde dat hij de laatste verflaag binnen pas
over een maand kan aanbrengen als de muren echt goed droog zijn. We willen wel
eerder starten. Dat wordt dus weer onderhandelen en hopen dat het droog blijft.
engeltje van Myafwa
Geen opmerkingen:
Een reactie posten