Opnieuw een rustige dag aan het eind van de eerste week. Buradi is nooit echt druk, maar vandaag druppelde het wel heel langzaam binnen. Uit uganda kunnen ze via de rivier weer makkelijk komen want het water staat niet zo heel hoog. Het blijft een heel primitief plekje, waar de tijd stil is blijven staan: net als de klok in de kerk. Op de school er tegenover waren wel wat kinderen, maar de onderwijzers moesten stemmen, dus waren er niet. Het schijnt hier en daar toch wel onrustig te zijn geweest in de steden. Stembiljetten komen pas na sluitingstijd op het bureau en meer van dat soort zaken. Hier in de rural ares hebben we geen last. Een stapeltje babykleertjes voor de jongste telg van onze translator Victoria meegenomen. Dit gebied behoort tot de armste van onze jeep line. Tot slot een 63 jarige man die forse klachten had van zijn "private parts". ik schrok van de zwerende penis: misschien toch HIV? Nog steeds geen HIV testen voorradig. De syfilistest negatief, maar dat zegt ook niet alles. Mogelijk knapt hij op met antibiotica. We will see.
Stanley vertrekt vanmiddag weer voor zijn cursus naar Kisumu. hij heeft al twee trimesters met goed resultaat afgerond. Een harde werker: elk weekend naar Kisumu voor de 3 jarige post graduate opleiding.
Gert komt opgewekt terug na de operatie bevestiging X ray apparaat: zie ook www.gertkersten.blogspot.com
Met vereende krachten is het hem gelukt het apparaat gebruiksklaar te maken. Nu de sensor nog.
Een rondje fietsen houd ik voor gezien, want het is echt heet vanmiddag. Morgen maar eens een kijkje nemen in Siaya hoe de tilapia's groeien in de visvijvers van Pieter de Nes.
De oogsten vallen tegen door de aanhoudende regen in december tot begin januari: de mais stond te rotten op de velden. Tja, zo is er altijd wat: teveel of te weinig regen.
De nurses staken nog steeds en dat is ook verevelend voor ons als we patiënten willen verwijzen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten