Op het moment dat ik dit schrijf regent het weer fors na een giga onweer met dito windstoten zoals ik het hier nog maar zelden mee heb gemaakt. Short rains noemen ze dat.... Gelukkig hoeven we morgen maar een klein uurtje te rijden over een goede weg, want de weg naar Ituti zou niet een pretje zijn ook al hebben we een stevige 4 wheel drive. Vandaag weer 68 patienten op een voor RDS vij nieuwe locatie. Er komen hier relatief veel oudere mensen van rond de zestig die hebben ontdekt dat je goedkoop medicijnen kunt krijgen.... Om de twee weken komen ze met steeds dezelfde klachten van  chestpain, headache low back pain en pain all over the body. Je vindt meestal niet veel bijzonders behalve slijtage en soms bloedarmoede. Mijn voorgnagers hebben blijkbaar de verleiding niet kunnen weerstaan om toch een grote hoeveelheid pijnstillers, antibiotica e.d. mee te geven. Voor 50 Ksh komen ze dan na twee weken weer eens langs.... Dat moet niet de bedoeling van onze jeepline zijn. Kost wel energie om daar een helekleine verandering in te brengen. gelukkig is een en ander wel bespreekbaar met Daniel en Jacintha en projectleider Karin ( zelf geen medica). Wat dat betreft was haar bezoek zeer waardevol en we hebben een hoop zaken kunnen bespreken. Een boze jongen met HIV infectie die al onder behandeling is en nu voor antibiotica voor een forse lymfklier kwam. Ik heb hem uitgelegd dat antibiotica geen zin hebben en hem terug verwezen naar de AIDS kliniek voor verder behandeling en beplaen van de zgn CD4 account. Het is soms moeilijk voor hen te accepteren dat wij voor de primary health care zijn en geen AIDS behandeling kunnen doen en ook de middelen niet hebben. Veel malariakinderen, dat wil wel met al die regen.
Op de terugweg even langs de dentalkliniek in Ligega. Joseph en de nieuwe COHO waren er niet, wel Juliana. Ik was daar nog nooit geweest. de nieuwe dispensary in Mundika is wel heel wat mooier. Ze kunnen geen schollbezoek doen vanwege de staking die nog steeds doorgaat.
Vervolgens naar de orphanage in Rangala, waar Helma 4 ROC studentes gaat begeleiden van het Kellenbeekcollege in Roosendaal vanaf eind september. In dit kinderhuis worden 49 kinderen verzorgd van 0-4 jaar die wees zijn of verstoten. We kregen een rondleiding over de slaapzalen, waar de kindjes net hun middagslaapje deden. Allemaal bedjes op rijen met hier en daar een kindje dat wakker wordt en gaat staan en om aandacht vraagt.... Ik vind het wel heel moedig van Helma en Hankees om hier zes weken te gaan zitten.
Bij thuiskomst nog even gedag gezegd tegen Karin die weer terug naar Nairobi en Zweden gaat.
Staking duurt voort en ook de artsen gaan door en universiteiten en secundary schools liggen plat.